Voet aan de grond in Amsterdam

Mijn vader, Daan van der Vorm sr., weet nog dat ze in Amsterdam klaar zaten met het chequeboek om hem af te kopen, zodat hij niet in Amsterdam zou gaan bouwen. Bovendien gingen de Amsterdamse bouwvakkers in staking, omdat ze niet voor een Rotterdams bedrijf wilde werken. Maar belangrijker nog was dat zich de eerste contouren van de uitbreiding van activiteiten naar eigen exploitatie en projectontwikkeling zich begonnen af te tekenen.

Eerste projectontwikkeling door Van der VORM Woningbouw

”We hadden drie flatgebouwen aangenomen van Philips Pensioenfonds. We hadden net in Rotterdam Hoogvliet een enorm winkelcentrum gebouwd. Ook voor Philips. We werden met drie aannemers gevraagd of we die hoge flatgebouwen wilden bouwen. We hadden met 14 miljoen gulden het laagste bod. Ik deed het zowat in mijn broek.” Vertelt Daan sr. “En het was moeilijk om als Rotterdams bedrijf ertussen te komen. Het was in de tijd dat we nog heel weinig eigen bouw deden.”

Projectontwikkeling bestond in die tijd nog niet

“Pas toen we V.L.A.M. hadden overgenomen, konden we uit de resultaten van de projecten woningen overhouden die in onze vastgoedportefeuille terecht kwamen. Dus je bouwde drie flats; twee daarvan werden voor pensioenfondsen gebouwd en één flat konden we uit de winstsom zelf realiseren. Tot op de dag van vandaag worden deze nog steeds verhuurd. Maar echt projecten ontwikkelen voor de markt is pas in de jaren zeventig begonnen. In die tijd waren we vooral bouwers, aannemers die niet voor eigen rekening bouwden. Projectontwikkeling is van lieverlee ontstaan en de afgelopen jaren is dat enorm toegenomen.”

In de volgende editie lees je hoe Daan van der Vorm sr. de nacht wilde doorbrengen in het kantoor van een wethouder, vanwege een tekort van 2 miljoen gulden voor de bouw van een technisch ingewikkeld gebouw.

Groet,

Daan